Wileńskie korzenie naszej Uczelni

StartUczelniaHistoriaWileńskie korzenie naszej U...
Abramowicz.jpg

Do Gdańska po zawierusze wojennej trafiła szóstka wybitnych profesorów Wydziału Lekarskiego USB: Ignacy Abramowicz, Stanisław Hiller, Kornel Michejda, Włodzimierz Mozołowski, Tadeusz Pawlas i Michał Reicher. Był to dla tworzonej w 1945 r. na gruzach niemieckiej Akademie für Praktische Medicine Akademii Lekarskiej w Gdańsku bezcenny kapitał ludzki. Ci uczeni przynieśli ze sobą nie tylko wysokie kompetencje zawodowe, ale także wysokie wartości moralne i szeroko rozumianą kulturę akademicką. Czterech spośród nich było w latach 30. dziekanami Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W Akademii Lekarskiej w Gdańsku w trzech pierwszych latach 1945-1948 objęli także funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego, kolejno: Kornel Michejda, Michał Reicher i Tadeusz Pawlas. Prof. M. Reicher został drugim z kolei rektorem Uczelni w latach 1947-1948.

Hiller.jpg
Mozołowski.jpg

Wzory dokumentów np. indeksów ALG oparto na tych używanych w Wilnie. Każdy z tej szóstki profesorów stworzył w naszej Uczelni prawdziwą szkołę, wychował i wykształcił następców i wielu współpracowników. Za nimi przyjechało do Gdańska kilkunastu doświadczonych lekarzy nauczycieli akademickich z Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, którzy w Gdańsku szybko zostali profesorami (Ewa Boj, Henryk Ellert, Jerzy Giedroyć, Zdzisław Kieturakis, Wanda Kondratowa, Jerzy Kozakiewicz, Ksenia Lutomska, Józef Sawlewicz, Witold Sylwanowicz, Karol Szymoński, Witold Tymiński, Wacława Wróblowa). Obok nich do gdańskiej Uczelni trafiło w pierwszych powojennych latach kilkudziesięciu młodszych lekarzy, wychowanków i/lub pracowników Wydziału Lekarskiego USB. Wszyscy przynieśli ze sobą nie tylko doświadczenie zawodowe, ale i tradycję swojej Alma Mater. W pierwszych powojennych latach, a i w latach 50. tradycje wileńskiej Uczelni były więc w AMG obecne na każdym kroku. Gdy warunki polityczne tylko pozwoliły na reaktywację paradnych strojów akademickich, to wzorem na którym się oparto był oczywiście piękny strój Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Bezcenne było doświadczenie i wzorce akademickie wyniesione z USB w organizacji nauczania, badań naukowych i zarządzania powstającą Uczelnią.

4.jpg

Studiując dzieje Wydziału Lekarskiego USB ma się nieodparte wrażenie niezwykłego patriotyzmu, szlachetności, uczciwości i gotowości do ogromnego poświęcenia tamtych wileńskich profesorów. W początkowych latach pracowali w niezwykle trudnych warunkach, brak było wszystkiego, ale gotowi byli pokonać wszelkie przeszkody. To byli ludzie najwyższej próby i dali temu piękne świadectwo. U podstaw naszej Uczelni leży więc dobra tradycja, mamy solidne korzenie, fundament, na którym można było wznieść trwałą budowlę. Tradycja ta została zapisana w Statucie Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego (Dział 1, par.1), któremu nadano brzmienie: Gdański Uniwersytet Medyczny, zwany dalej „Uniwersytetem” lub „Uczelnią” jest uczelnią publiczną, powołaną dekretem Krajowej Rady Narodowej z dnia 8 października 1945 r. o utworzeniu Akademii Lekarskiej w Gdańsku, nawiązującą do tradycji Atheneum Gedanense z Katedrą Anatomii i Medycyny, założoną w 1580 r. oraz Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.

oprac. prof. Wiesław Makarewicz