Profesor Wiesław Antoni Makarewicz urodził się 13 czerwca 1935 r. w Wilnie w rodzinie mocno zakorzenionej w tradycji Kresów Wschodnich. Jego matką była Katarzyna Makarewicz z domu Witukiewicz, ojcem Jan Makarewicz – lekarz epidemiolog. Do Gdańska repatriował się wraz z rodziną we wrześniu 1945 r. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1953 r., po edukacji w I Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku.

W 1960 r. ukończył Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Gdańsku, uzyskując dyplom lekarza. Przez całe życie związany był z macierzystą uczelnią – jeszcze w okresie studiów podjął pracę w Zakładzie Chemii Fizjologicznej AMG pod kierunkiem prof. Włodzimierza Mozołowskiego, którego uważał za swojego Mistrza. Doktorat z zakresu biochemii uzyskał w 1964 r., a habilitował się w 1975 r. pod kierunkiem prof. Mariusza Żydowo. Tytuł profesora uzyskał w 1988 r., a profesora zwyczajnego w 1995 r., pracując w Katedrze i Zakładzie Biochemii AMG. Przebywał dwukrotnie na rocznych stażach naukowych za granicą – w latach 1966-1967 w Plymouth (Wielka Brytania) oraz w latach 1977-1978 w Houston (USA). Posiadał specjalizację pierwszego stopnia z zakresu diagnostyki laboratoryjnej.

Na początku lat 90. XX w. współorganizator i od 1993 r. pierwszy dziekan Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii UG i AMG. Kierownik Katedry Biotechnologii Medycznej oraz Zakładu Enzymologii Molekularnej. Inicjator i koordynator projektu unijnego finansowanego z programu TEMPUS na kwotę blisko 500 tys. euro dedykowanego dofinansowaniu kosztów uruchomienia Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii. Projekt realizowany przez jednostki Wydziału funkcjonujące w strukturach obu uczelni był kluczowy dla integracji środowisk naukowych i kluczowy dla integracji nowo utworzonej jednostki międzyuczelnianej.

Rektor AMG w latach 1999-2005. W drugiej kadencji przewodniczył Radzie Rektorów Województwa Pomorskiego i wówczas walnie przyczynił się do powstania Bałtyckiego Festiwalu Nauki. Wieloletni członek Senatu Akademii Medycznej w Gdańsku oraz Uniwersytetu Gdańskiego. Jako rektor rozpoczął w Uczelni kształcenie na poziomie licencjackim i magisterskim w licznych zawodach medycznych oraz na poziomie podyplomowym, a także uruchomił lekarskie studia anglojęzyczne dla obcokrajowców. Ponadto poszerzył ofertę kształcenia na odpłatnych studiach wieczorowych i zaocznych. Za Jego kadencji w budynku zaprojektowanym i sfinansowanym przez fundację Jolanty Kwaśniewskiej otwarto Klinikę Pediatrii, Hematologii, Onkologii i Endokrynologii; uruchomiono Trójmiejską Akademicką Zwierzętarnię Doświadczalną; wybudowano Zakład Medycyny Sądowej i rozpoczęto remont budynku tzw. Starej Anatomii. Zrestrukturyzowano także szpitale kliniczne, a w strukturę Uczelni włączono Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni. Podczas kadencji rektorskiej prof. Makarewicza uruchomiono całodobowe centrum zawałowe, Kliniczny Oddział Ratunkowy, jak również zakupiono fantomy stomatologiczne; podniesiono standardy bloków operacyjnych i sal intensywnego nadzoru.

W życiu prywatnym czas wolny lubił spędzać na odpoczynku w domu letniskowym na Kaszubach. Jego pasją stało się zbieranie informacji o dziejach Wilna, a w szczególności o Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Jako jeden z niewielu nieprofesjonalnych historyków był członkiem zespołu w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu realizującego grant w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki Hinc itur ad astra. Uniwersytet Stefana Batorego, 1919-1939.