Naukowcy GUMed współautorami Dobrych praktyk

2.07.2019

prof. Andrzej Basiński

dr Daniel Ślęzak

Od kwietnia 2016 r. ratownicy medyczni i pielęgniarki (od lutego 2017 r.) mogą samodzielnie podawać pacjentom leci przeciwbólowe lub rozkurczowe. Jednak jak wynika z badań prof. Andrzeja Basińskiego, kierownika Katedry i Kliniki Medycyny Ratunkowej zdecydowana większość pacjentów nie otrzymuje takiego wsparcia ze strony zespołów ratownictwa medycznego.

Wyniki badań prof. Andrzeja Basińskiego z Katedry i Kliniki Medycyny Ratunkowej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego wskazują, że 84 proc. osób po urazach nie dostało od zespołu ratownictwa medycznego żadnych leków na uśmierzenie bólu. W przypadku dzieci, czterech na pięciu młodych pacjentów przewożonych do szpitala nie otrzymało środków przeciwbólowych.

Ministerstwo Zdrowia przygotowało zbiory rekomendacji i wytycznych odnoszących się do funkcjonowania systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego – Dobre praktyki. Mają one ujednolicić pod względem organizacyjnym oraz medycznym postępowanie:

• dyspozytorów medycznych,
• członków zespołów ratownictwa medycznego,
• szpitalnych oddziałów ratunkowych i izb przyjęć.

Przygotowano je w zgodzie z aktualnym stanem wiedzy medycznej, obowiązującymi przepisami i z uwzględnieniem możliwości organizacyjnych systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. Dobre praktyki są opracowywane przez konsultantów krajowych lub zespoły ekspertów w dziedzinach mających zastosowanie w ratownictwie medycznym. W najnowszym zbiorze Dobrych praktyk dotyczącym leczenia bólu ekspertami ministra zdrowia zostali prof. Andrzej Basiński i dr Daniel Ślęzak z Katedry i Kliniki Medycyny Ratunkowej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.

Zdaniem ekspertów konieczne jest, aby obecny w karetce pielęgniarz bądź ratownik ocenił poziom natężenia bólu w skali od 0-10. – Od 40 lat próbuję leczyć ból. Sytuacja jest trudna. Leczenie bólu trzeba uprościć do maksymalnych zasad – mówił podczas konferencji w Sejmie prof. Andrzej Basiński.

Przy wyborze leczenia przeciwbólowego, tj. podania konkretnego leku oraz jego dawki, ratownicy medyczni, pielęgniarki systemu powinni kierować się następującymi kryteriami: stopień natężenia bólu, patomechanizm powstawania bólu oraz jego lokalizacja.

Z deklaracji zespołu ekspertów wynika, że ratownicy będą dodatkowo wyszkoleni w kwestii leczenia bólu. Wsparciem dla nich mają być spisane i obecne w każdym pojeździe informacje odnośnie leków, w jaki sposób i kiedy stosować. Cały proces będzie monitorowany przez rejestr działań ratowników medycznych, na podstawie którego wykonana zostanie analiza postępów programu.

Dobre praktyki leczenia bólu można znaleźć na stronach Ministerstwa Zdrowia