Profesor Wiesław Makarewicz jest związany z Gdańskim Uniwersytetem Medycznym (wcześniej Akademią Medyczną w Gdańsku) od czasu studiów lekarskich, które odbywał w latach 1953-1960. Już od 1956 r. pracował jako student na stanowisku zastępcy asystenta w Zakładzie Chemii Fizjologicznej kierowanym przez prof. Włodzimierza Mozołowskiego, pioniera polskiej biochemii jak również piłsudczyka i jednego z legendarnych „ojców-założycieli” gdańskiej uczelni medycznej. W tym zakładzie pracował przez wiele lat uzyskując stopień doktora w 1964 r., habilitację w 1975 r., tytuł profesora w 1988 r., a stanowisko profesora zwyczajnego w 1995 r. W latach 1966/67 obył staż podoktorski w Marine Biological Laboratory w Plymouth, UK, a w latach 1977/78 w Texas Southern University w Houston, USA.

Niewątpliwie zarówno funkcjonowanie w środowisku badawczym w macierzystej uczelni, jak i odbyte staże zagraniczne przyczyniły się do znaczącej aktywności naukowej profesora Makarewicza, głównie w obszarze metabolizmu związków purynowych, udokumentowanej w licznych publikacjach. Wyniki badań prof. Wiesława Makarewicza ukazały się w ogromnej większości w międzynarodowych czasopismach naukowych, a trzeba pamiętać, że długi okres jego najintensywniejszej działalności naukowej przypadł na lata, w których publikowanie w takich czasopismach przez autorów z polskich instytucji naukowych było wyjątkowo trudne. Należy podkreślić wagę naukową artykułów, które zostały opublikowane między innymi w „Biochemical Journal”, „Biochimica et Biophysica Acta”, „Comparative Biochemistry and Physiology”, „Biochemical and Biophysical Research Communications”, „International Journal of Biochemistry”. Najwięcej publikacji Profesora dotyczy metabolizmu związków purynowych; jego prace zyskały międzynarodowe uznanie, czego efektem było wybranie go jako przewodniczącego European Society for the Study of Purine and Pyrimidine Metabolism in Man w latach 1997-99.

Dorobek dydaktyczny profesora Makarewicza jest również bogaty. Swoją działalność dydaktyczną rozpoczął już w okresie studiów, prowadził ćwiczenia z biochemii i biochemii klinicznej dla studentów medycyny i stomatologii. Od 1975 r. rozpoczął prowadzenie wykładów z biochemii. W latach 1985-1993 prowadził pełny kurs wykładowy z biochemii dla studentów stomatologii. Był redaktorem lub współredaktorem licznych skryptów dla studentów medycyny, stomatologii i farmacji. Opracował i prowadził autorski kurs „Medyczne aspekty metabolizmu puryn i pirymidyn” dla studentów biotechnologii. Również po przejściu na emeryturę w latach 2006-2010 roku wykładał biochemię dla kierunków pielęgniarstwo i ratownictwo medyczne na Akademii Pomorskiej w Słupsku. Zaangażowaniu dydaktycznemu i aktywności badawczej profesora Makarewicza towarzyszyła również już od połowy lat 70. ubiegłego wieku niezwykle ważna i coraz bardziej odpowiedzialna aktywność organizacyjna. W latach 1975-1978 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Biologii Medycznej Akademii Medycznej w Gdańsku, a od roku 1981 rozpoczął pełnienie wielu funkcji we władzach wydziałowych i uczelnianych. W latach 1981-1987 był prodziekanem Wydziału Lekarskiego, w latach 1987-1990 prorektorem ds. dydaktyki i wychowania, natomiast w latach 1990-1993 prorektorem ds. nauki AMG. W tym czasie był lokalnym koordynatorem pierwszego znaczącego projektu unijnego w uczelni medycznej TEMPUS JEP No. 1001 „Formation of advanced spectroscopists in biology, chemistry and medicine for industrial and academic needs” realizowanego we współpracy z Uniwersytetem w Ankonie (Włochy). Podczas pełnienia tej drugiej funkcji (tj. prorektora ds. nauki) rozpoczął przygotowania do spełnienia zadania które, jak można bez przesady stwierdzić, stało się jedną z misji życiowych W. Makarewicza. Dotyczy to utworzenia w 1993 r. Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii Uniwersytetu Gdańskiego i Akademii Medycznej w Gdańsku.

Profesor Makarewicz został pierwszym dziekanem tego wydziału i pełnił tę funkcję do 1999 r., organizował jako pierwszy kierownik Zakład Enzymologii Molekularnej i Katedrę Biotechnologii Medycznej, jednostki Wydziału należące do Akademii Medycznej.

Ukoronowaniem działalności organizacyjnej prof. Makarewicza było objęcie funkcji rektora Akademii Medycznej w Gdańsku. Profesor Makarewicz pełnił tę funkcję przez dwie kadencje w okresie 1999-2005. W tym czasie przygotowano program i rozpoczęto w AMG studia anglojęzyczne. Zaczęło się skromnie od kilkunastu studentów, a obecnie w naszej Uczelni studiuje łącznie 867 studentów pochodzących z różnych części Europy i świata, co stanowi 19% ogółu społeczności studenckiej. Nasza Uczelnia dzięki temu znajduje się w czołówce szkół wyższych w Polsce pod względem umiędzynarodowienia. Wprowadzenie studiów anglojęzycznych poza umiędzynarodowieniem naszej społeczności studenckiej stworzyło także konieczność doskonalenia językowego kadry akademickiej. Nie można także zapomnieć o aspekcie finansowym tego przedsięwzięcia. Studia anglojęzyczne wraz z odpłatnymi studiami niestacjonarnymi dla studentów polskich pozwoliły na zrównoważenie budżetu Uczelni, a także stworzyły możliwość dokonania niezbędnych remontów i drobnych inwestycji. Oprócz tego otworzyło to drogę do dodatkowych zarobków dla kadry akademickiej. W okresie pełnienia funkcji rektorskiej przez Profesora rozpoczęty został kontrowersyjny wówczas proces restrukturyzacji szpitali klinicznych, którego podjęcie wymagało ogromnej determinacji i odwagi, ale też dalekowzrocznej perspektywy w podejmowaniu decyzji. Dzisiaj, dzięki kontynuacji tego procesu przez kolejnych rektorów Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego i kolejne zarządy szpitalne, Uniwersyteckie Centrum Kliniczne należy do czołowych wysokospecjalistycznych szpitali w Polsce i znajduje się dziś w bardzo dobrej sytuacji finansowej. Podczas kadencji rektorskiej Profesora w struktury uczelni medycznej został włączony również Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, Uczelnia pozyskała również od Urzędu Marszałkowskiego budynek przy ul. Tuwima. Ułatwiło to późniejsze powołanie Wydziału Nauk o Zdrowiu. Działalność profesora Makarewicza na stanowisku Rektora spotkała się z uznaniem środowiska akademickiego, o czym świadczył jego wybór na przewodniczącego Rady Rektorów Województwa Pomorskiego.

W 2005 roku, po zakończeniu drugiej kadencji rektorskiej prof. Makarewicz przeszedł na emeryturę. Przez dziesięć lat w okresie 2005-2015 był redaktorem miesięcznika „Gazeta AMG”, obecnie pełni wciąż funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Jedną z pasji W. Makarewicza stało się zbieranie i publikowanie informacji o dziejach Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie oraz ludzi z nim związanych. Efektem tego jest między innymi seria artykułów ukazujących się cyklicznie w „Gazecie AMG” zatytułowana „Z Wilna do Gdańska”. W tym aspekcie trzeba nadmienić, że prof. Wiesław Makarewicz jako jeden z niewielu nieprofesjonalnych historyków jest członkiem zespołu w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu realizującego grant w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki „Hinc itur ad astra. Uniwersytet Stefana Batorego, 1919-1939”. Zainteresowania historyczne Kandydata ujawniły się zresztą wcześniej, bo już w roku 1995, kiedy jako redaktor wydawnictwa “Włodzimierz Mozołowski 1895-1975. W 100-lecie Urodzin” opracował wybitne dzieło biograficzne, w którym historia Polski przeplata się z działalnością naukową kilku pokoleń uczniów Profesora Włodzimierza Mozołowskiego. Prof. Makarewicz jest również aktywny społecznie. Działa w klubie Lions, m. in. organizując praktyki wakacyjne dla studentów medycyny w Austrii. W okresie 2005-2014 był członkiem Rady Fundacji Hospicyjnej, a od 2011 r. jest prezesem zarządu Fundacji Pomocy Lekarzom Seniorom przy Okręgowej Izbie Lekarskiej w Gdańsku.