Doktorantka GUMed ze stypendium Polpharmy

Doktorantka GUMed ze stypendium Polpharmy

6.07.2017

Naukowa Fundacja Polpharmy przyznała kolejny raz stypendia doktoranckie. Otrzymało je dziesięcioro wybitnie uzdolnionych młodych naukowców zajmujących się medycyną i farmacją. W tym gronie znalazła się Dominika Czaplińska, doktorantka z Zakładu Biologii Komórki GUMed, która powyższe wyróżnienie otrzymała za pracę „Znaczenie biologiczne i kliniczne kinazy RSK2 w progresji raka piersi”.

Z Dominiką Czaplińską rozmawiał Łukasz Szulc

mgr Dominika Czaplińska
mgr Dominika Czaplińska
20170628_PULS_MEDYCYNY_WYNIKI_VI_EDYCJI_KON_1880518692_30f5e.jpg

Jaki jest cel pracy doktorskiej?

Dominika Czaplińska: Celem mojej pracy doktorskiej jest analiza wpływu wzajemnych oddziaływań FGFR2 i RSK2 na progresję raka piersi. Prowadzę badania na trzech komplementarnych poziomach: eksperymenty w modelach komórkowych „in vitro”, analizy materiału klinicznego pobranego od chorych na raka piersi a także eksperymenty na zwierzętach w modelu mysim. Projekt ma szansę dostarczyć wyników o potencjale wdrożeniowym, które posłużą do opracowania nowoczesnych metod diagnostycznych oraz terapii przeciwnowotworowych.

Jak długo trwało pisanie pracy?

Dominika Czaplińska: Pisanie pracy doktorskiej jest jeszcze przede mną. Na razie na postawie otrzymanych wyników napisałam trzy publikacje jako główny autor. Jestem też współautorką czterech innych prac.

Czy to pierwsza taka nagroda?

Dominika Czaplińska: Poza stypendium Fundacji Naukowej Polpharmy wśród moich dotychczasowych osiągnięć mogę wymienić m.in.: nagrodę EMBO Travel Grant przyznaną przez European Molecular Biology Laboratory, Nagrodę Naukową Zespołową przyznaną przez Rektora Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, roczne stypendium dla uczestników studiów doktoranckich, którzy przygotowują prace doktorskie dotyczące badań wpisujących się w obszary kluczowe określone w kontekście celów strategii Europa 2020, a także stypendium projakościowe i stypendium dla najlepszych doktorantów. Za najważniejsze z moich osiągnięć uznaję trzyletni grant Preludium przyznany przez Narodowe Centrum Nauki na realizację mojego projektu doktorskiego.

Skąd pomysł, aby akurat zająć się rakiem piersi?

Dominika Czaplińska: Rak gruczołu piersiowego stanowi jedno z największych wyzwań współczesnej medycyny. Jest najczęściej diagnozowanym oraz drugim najbardziej śmiertelnym nowotworem złośliwym u kobiet w krajach rozwiniętych. Rak piersi dotyka przede wszystkim kobiet w wieku 50-65 lat, a ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem. Przy wydłużającej się wciąż średniej długości życia populacji prognozuje się dalszy wzrost zachorowalności na ten typ nowotworu. Nowotwory mogą wkrótce stać się „zabójcą numer jeden” społeczeństw krajów rozwiniętych, dlatego konieczne jest opracowanie nowoczesnych i skutecznych metod profilaktyki, diagnozy i leczenia opartych o markery molekularne.

Ktoś zachęcił Panią do studiowania medycyny czy była to decyzja indywidualna?

Dominika Czaplińska: Jestem absolwentką biotechnologii na Międzyuczelnianym Wydziale Biotechnologii UG i GUMed. Według mojej mamy od zawsze przejawiałam zainteresowania naukowe, chociaż na początku planowałam prowadzić badania w zupełnie innej dziedzinie. Jako mała dziewczynka marzyłam o pracy astrofizyka w NASA. Zdecydowałam się studiować biotechnologię ze świadomością, że inżynieria genetyczna, która odgrywa coraz większą rolę w sektorze medycznym w niedalekiej przyszłości będzie miała wpływ na wszystkie aspekty naszego życia. Biotechnologia to przyszłość.

Z jakimi tematami chciałaby Pani związać swoją pracę naukową?

Dominika Czaplińska: Interesują mnie przede wszystkim badania, które dostarczają podstaw do projektowania nowoczesnych terapii celowanych dla pacjentów onkologicznych i rozwoju medycyny spersonalizowanej. W przyszłym roku planuję rozpocząć badania w Barts Cancer Institute w Londynie, w których skupię się na mechanizmach wrażliwości i oporności komórek raka piersi na dwa inhibitory FGFR znajdujące się obecnie w zaawansowanych fazach badań klinicznych oraz na określeniu roli mikrośrodowiska nowotworu w tym procesie.

Chciałabym bardzo podziękować za pomoc i poświęcony czas moim promotorom: dr hab. Annie Żaczek i dr. hab. Rafałowi Sądejowi.